'Lezen is van jongs af aan mijn grote passie. Wat mij veel plezier geeft, is het lezen van een goed boek. Thuis, op de bank, glas thee erbij, vertoef ik in een andere wereld. Boeken lezen maakt mijn leven rijker. De personages uit de boeken laten mij avonturen beleven die ik anders nooit mee zou maken of zelfs zou willen meemaken. Ik houd van een echt verhaal, maar dan wel op een nieuwe manier verteld.

Meerdere lagen, verborgen aanwijzingen, symbolen en vooral een mooie taal verlenen meerwaarde. Het boek ‘De Foucault-hallucinatie’ van Patricia Duncker is zo’n boek, net als ‘Het dikke schrift’ van Agota Kristof. In beide boeken spelen de schrijfsters met de verwachtingen van de lezer. Ze zetten je op het verkeerde been, je verwachtingen worden niet ingelost. Beide boeken bevatten niet alleen een goed verhaal, maar als je wilt kun je ook dieper gaan en een onderliggende betekenislaag ontdekken.

Wat mij persoonlijk echt inspireert, is het bespreken van zo’n bijzonder boek met een groep intelligente lezers. Zo’n gesprek maakt je rijker. Iedereen leest zijn eigen boek. Door de inzichten, de leeswijzen, de opmerkingen van anderen blijkt zo'n boek nog meer te bevatten dan ik voor het gesprek dacht '.